“Sinds 2005 jouw online juridische hulp”

Vergoeding voor problemen bij reïntegratie?

11 jan, 2018 | Algemeen, Rechtspraak
9,7
Klanten vertellen

1144 beoordelingen

Een parttime leerkracht werd ziek, maar kreeg van haar werkgever niet de juiste begeleiding om weer op de werkvloer terug te kunnen keren. Uiteindelijk wordt zij volledig arbeidsongeschikt en vraagt de kantonrechter om een vergoeding voor de slechte reïntegratie.

Multiple Sclerose

Vanaf 2002 werkt de vrouw als leerkracht bij een school. Dit verloopt allemaal goed tot in maart 2013 bij haar Multiple Sclerose (MS) wordt geconstateerd. Zij is genoodzaakt zich ziek te melden.

Terugkeertraject

Begin januari bespreekt de vrouw met de bedrijfsarts het terugkeertraject. Zij kan weer deels aan de slag, maar wel alleen in niet-klasgebonden taken. Er zijn ook een aantal structurele aanpassingen nodig om terugkeer op de werkvloer mogelijk te maken. Helaas lijkt de werkgever niet van zins om hier heel hard aan mee te werken, waardoor de bedrijfsarts het raadzaam acht om ook te gaan kijken naar beter passend werk buiten de organisatie.

Loonsanctie

In november 2014 kijkt het UWV naar de zaak. Zij vinden dat de werkgever er niet genoeg aan heeft gedaan om mevrouw weer op haar eigen werkplek terug te krijgen. Er wordt maar weinig rekening gehouden met de adviezen van de bedrijfsarts. Er is geen duidelijk plan en uiteindelijk loopt het reïntegratietraject op niets uit. Het UWV geeft de werkgever een loonsanctie.

Vergoeding

Het gaat ondertussen niet goed met de gezondheid van de leerkracht. En begin 2016 wordt zij 100 procent arbeidsongeschikt verklaard. De werkgever wil het dienstverband beëindigen en komt met een voorstel om een vergoeding van bijna 11.000 euro te betalen voor de dienstjaren die mevrouw erop heeft zitten. Zij neemt hier echter geen genoegen mee en eist via de rechter een vergoeding van 250.000 euro. Dit omdat het opzeggen van het dienstverband het gevolg zou zijn van ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever.

De rechter

Helaas voor mevrouw gaat de rechter hier niet in mee. Hij beaamt dat de werkgever meer zijn best had kunnen doen in het hele traject, maar dat het uiteindelijk definitief uitvallen van mevrouw niet alleen te maken heeft met handelingen van de werkgever. De werkgever heeft in ogen van de rechter niet ernstig verwijtbaar gehandeld en hoeft de vergoeding niet te betalen.